Taipei-Toucheng

Taipei – Toucheng                                                                                                                                       78.67                                                                                                                                                                                 4.29.53

Ik had mijn wekker om 09.00 gezet net als vorig jaar als ik ging fietsen. Helaas was ik door de wekker heen geslapen en schrok ik om half 11 wakker. Zo snel mogelijk op de fiets gestapt en door Taipei getrokken. Met behulp van mijn GPS anders had ik de weg nooit gevonden denk ik. Ook heb ik weer op wegen gereden waar dat niet mocht, dus een paar toeterende auto’s gehad maar geen gevaarlijke situaties. De grote wegen staan wel goed aangegeven met Chinese en Westerse cijfers en letters, dus al met al was ik snel op de juiste weg. Ik stopte bij een supermarkt om wat te eten en te drinken en daar kreeg ik al de eerste echte aandacht. Een man vroeg of hij een foto mocht maken omdat hij zelf ook een fietser was.Even geposeerd en toen kreeg ik zijn kaartje met een email adres, op die manier kan ik mijn foto opvragen bij hem. Wat ik dus ook zeker ga doen als ik weer thuis ben! Vervolgens ben ik weer verder gereden, nog een paar keer gestopt om water te halen. Omdat het al heel erg warm is ’s ochtends loopt het zweet ook al aan alle kanten eruit.Dus veel drinken is noodzakelijk. Op de grote doorgaande weg naar Yilán rijden er veel scooters en vrachtwagens dus het is erg belangrijk dat je goed aan de kant blijft. In het begin ging de weg op en af maar zodra ik de stad uit was ging de weg omhoog met een percentage van 8%. Soms varieerde dit naar 7 of 9% steil is het dus wel. Het is niet zo steil dat je volgens Maarten Ducrot om je moeder gaat roepen. Wel zit je dan ‘achterstevoren op je fiets’. De steilheid is niet het grootste probleem, dat is overhitting. Ik ga zeker mijn plan wijzigen komende dagen om de extreme hitte te gaan ontlopen want dit is echt heel zwaar. En ja, na 3 keer stoppen was ik overhit geraakt. Dat is ook wel begrijpelijk als je bedenkt dat de temperatuur zo’n 32 tot 34 graden is met een felle zon op je gericht. De tank was leeg, heb wat afkoeling gezocht maar dat mocht niet meer baten. Een man die mij zag zitten vanuit de auto is gestopt en heeft mij water gegeven. Een jongen op een scooter is vervolgens ook nog gestopt. De jongen sprak wel Engels en kon ik dus goed uitleggen wat er aan de hand was. De jongen heeft vervolgens het alarmnummer gebeld. Eerst kwam er een agent op een motor aangereden om te kijken wat er aan de hand was. De agent had ook wat gegevens opgeschreven van me en vervolgens een ambulance gebeld. Mijn fiets zou de politie naar het dichstbijzijnde kantoor brengen en kreeg het adres van het bureau op een papiertje. De ambulance kwam met laaiende sirenes aangereden en bracht me naar het ziekenhuis in Taipei. Weer een ervaring op zichzelf om in een ambulance te liggen. In het ziekenhuis hebben ze mijn bloeddruk, hartslag enzovoorts gemeten, vervolgens ben ik aan het vocht gelegd middels een buisje in mijn arm en heb daar 2.5 gelegen. Ondertussen wat geslapen. Om 7 uur mocht ik weer uit het ziekenhuis na zo’n $1200 te betalen. Ik ben meteen gaan eten en daarna met de 2e taxi naar het politiebureau gereden. 2e taxi? Ja, de 1e kende het adres niet zo en reed er als een gek vandoor. Bij het politiebureau aangekomen kreeg ik mijn fiets terug en ben ik verder bergop gereden. Om 6 uur begon het al donker te worden en rond 7 uur is het al pikdonker. Dus ik heb mijn weg vervolgd in het donker. De top was na het bureau redelijk snel bereikt op een totale hoogte van zo’n 770 meter. In totaal heb ik een dikke 700 meter hoogteverschil overbrugt. Helaas was het donker dus ik kon weinig genieten van het uitzicht. Met een lekkere en snelle afdaling waarin ik zo’n 60kmp/u heb gereden begon de volgende klim. Ik was tijdens de afdaling voornamelijk gewezen op mijn lichtje omdat er niet overal lantaarnpalen waren. De weg naar boven was weer 8% maar minder lang. Dus kon ik de berg beter aan dan de eerste berg. De 2e was ook minder hoog. De top was makkelijk te ontdekken want als er auto’s aankwamen kon je  het zien aan de lampen van de auto’s. Ook stond er een heus toiletgebouw op te top. Dat is best wel raar als je op een top komt van een bergje en dan staat er een groot toiletgebouw..Even gebruik van gemaakt natuurlijk en vervolgens weer de afdaling ingestort. Even gestopt met een adembenemend uitzicht over Toucheng, eerst dacht ik dat die plaats al Yilán was maar dat bleek dus nog niet zo te zijn. Deze afdaling was iets lastiger omdat hier helemaal geen lantaarnpalen te vinden waren en ik dus volledig op mijn lichtje naar beneden moest. De bochten stonden goed aangegeven met bordjes en heb veelal bij het midden van de weg gereden in de buurt van de witte lijnen. Aan de hand van de lijnen kon ik bepalen hoe de bocht liep en waar ik was op de weg. Dat lijnen geven behoorlijke informatie over de bochten want er zaten een paar haarspeldbochten in de 2e afdaling. In Toucheng heb ik een hotelletje kunnen vinden voor zo’n $1000. Ik hoop dat ik vanacht goed kan herstellen en morgen weer beter ben dan vandaag.

Recording:

151105

005420

010447