Slovenië

Rijeka - Postojna

Ik had vannacht alle moeite om in slaap te komen. De gedachten bleven maar door mijn hoofd gaan en de benen waren onrustig, klaar voor een nieuwe dag. De zon scheen vanochtend en er was nauwelijks wind in Rijeka. Vanaf de stad liep de weg al omhoog. Voorbereiding zei al dat ik naar zo’n 400 á 500 meter hoogte moest klimmen. Het was dan ook lastig de eerste 25km. Eenmaal op hoogte ging de zon achter de opzettende wolken en de wind blies stevig uit het noorden. Een groot contrast met beneden maar de klim heeft niet gezorgd dat ik kapot ging. Tot aan de Stelvio is het of een dag fietsen of overleven. Ondanks in Slovenië nog een lange klim naar Postojna kon ik deze dag wel als fietsen beschouwen. Tuurlijk zie ik af op een klim maar als het soepel gaat met een goede tred, dan fiets ik in plaats van overleven. Verder rest was het veel omlaag en omhoog maar niet spannend genoeg om me te verontrusten. In Postojna had ik maar 1 kans om mijn souvenir te bemachtigen en bij de toeristische grotten is het me nog gelukt ook! Daarna ben ik in de bossen gegaan om een slaapplaats te zoeken. Misschien maar beter dan ik weer in de natuur slaap.

Postojna – Manzano

Gisteren had ik 2 opties opgeschreven die tot aan de Stelvio zouden gelden: Fietsen of overleven. Vandaag was van beide geen sprake. Er stond vanochtend een oosten wind en het weer leek een beetje op gisteren. Bewolkt met af en toe een zonnetje. Door de oosten wind ging het eerste stuk met een gemiddelde van 22 kmp/u. Toen kwam het echte vuurwerk want met een onverwachte afdaling ging het eerste uur met ruim 27 kmp/u gemiddeld. De afdaling was veel bochten met 8% dalingspercentage, een redelijk technische afdaling maar zonder problemen. Na de afdaling kwam ik in een soort kom van bergen terecht, een erkend stuk voor de Deborah wind. Dat was ver uit het moeilijkste van de dag. Ondanks veel op en af waren er geen serieuze beklimmingen en toch reed ik heel de dag langs de bergen af. Na 60 km vliegen kwam ik dan eindelijk aan in het land waar ik al een tijd naar uit kijk: Italië! Een super leuk en druk stadje was Gorizia en in de verte doemde de Dolomieten al op. Een prachtig beeld wat voor de camera niet is vast te leggen. Over 4 dagen, dan is het zo ver…de Stelvio maar eerst de Passo Rolle.