Kroatië

Bihać - Otočac

Ik had gisteravond nog mijn schakelsysteem aangepast en alles werkte. Net voor de grens vanochtend was er een onverwachte klim met zelfs wat haarspeldbochten erin. Met het geluid van een achtbaan ging ik omhoog. Aan de benen ligt het niet want die voelden goed. Bovenop probeerde ik het geluid weg te krijgen maar wat ik ermee bereikte, was dat ik hem niet meer op het kleinste blad kreeg voor. Fijn vooruitzicht met de wetenschap dat ik de bergen over moet straks. Ik was zo aan het stoeien met de versnellingen dat net voor de grens mijn ketting er afliep. Vertraagd en gefrustreerd reed ik Kroatië binnen en jawel…die verwachte berg kwam snel. Gelukkig kon ik deze berg op het middenblad laten staan. Het klimmen ging dus soepel. De afslag naar Senj zorgde voor een nieuwe klim. Ik dacht aanvankelijk dat het 1 klim was met 2 delen maar het zijn dus 2 aparte bergen. Bij deze berg moest ik handmatig mijn ketting naar het kleinste blad leggen want deze klim was 3 km lang met 8% stijgingspercentage, en het ging soepel! Na een hele korte afdaling bleef ik op een hoogvlakte van 700 meter hoogte hangen tussen de bergen in. Prachtig was het en alle frustratie van eerder op de dag was verdwenen. Alleen maar puur genieten! Morgen wordt het een korte dag met 1 klim en dan….? Zee!!

Otočac - Selce

Vandaag zou de kortste rit zijn naar de kust om daar uit te rusten. Maar het werd bijna 2 keer zo lang als gepland. Bovendien was het vannacht zo helder dat de Melkweg goed zichtbaar was en dat betekende dus ook dat het ontzettend koud was. Ik moest dus eerst de kou trotseren om vervolgens op de klim van de dag het warm te krijgen. Ook ging deze klim wonderbaarlijk genoeg op het middenblad. Het was zwaar maar goed te doen. Maar wat ik ervoor terug kreeg…wat een uitzicht over het dal, de kust, Senj, de eilanden op de achtergrond. Om dan maar te zwijgen over de 15 km lange afdaling. Een redelijk technische afdaling met moeilijk in te schatten bochten en veel haarspeldbochten. Helaas werd ik behoorlijk opgehouden door de auto’s en vrachtwagens. Eenmaal beneden was het zo Senj in knallen, helaas was er in Senj geen fietsenmaker aanwezig maar 30 km verderop wel. Dus vandaar dat ik toch maar weer 70km + heb gereden vandaag. De kustweg is mooi maar zwaarder dan ik vooraf had verwacht. Toch veel kleine redelijk steile klimmetjes wat zwaarder was. In Crikvenice wil ik toch mijn cranck-systeem  goed laten maken om in Rijeka (35 km verderop) mijn hele fiets te laten controleren voor de alpen. Ja, de alpen komen eraan volgende week!

Selce

Ik had gisteren met de plaatselijke fietsenmaker gesproken om de fiets rond 16.00 uur te brengen. Tot die tijd had ik vandaag niets anders gedaan dan in de zee gezwommen en op het strand gelegen. Een feit dat mijn borst lichtelijk verband is, wil zeggen dat het toch nog lekker warm is. Het is dan ook heel erg fijn om in de zee een duik te nemen. Het water is zo zout dat je zonder veel moeite blijft drijven. Om half 4 hoopte ik dat hij mijn fiets kon maken, maar om half 6 kreeg ik bericht dat hij het niet kon. Wel gaf hij mij de naam van een fietsenmaker in Rijeka van wie hij zeker wist dat hij het kon maken. Na dit teleurstellende bericht weer terug naar de camping gegaan. Ik moest koken, de tent regenklaar maken en herinpakken vanwege de vele was. Onder het licht van de lantaarnpaal alles opnieuw ingepakt en was het genieten van het Onweer dat boven Istrië en het eiland hing. Met de wetenschap dat het hier ook los zal gaan vannacht.

Selce - Rijeka

Het was weer raak met het onweer vannacht en de langdurige regen. Hoewel mijn tent wel nat was, was het ditmaal geen waterballet, wat ik dan wel weer als iets positiefs zie. Rijeka stond op de planning vandaag vanwege de fietsreparatie. De weg langs de kust was weer indrukwekkend te noemen. Veel heuvels en klimwerk en in de afdalingen durfde ik even niet meer harder te gaan dan 30 kmp/u. De weg kronkelde en baande zich langs vele baaitjes en prachtige stadjes. Maar hoe mooi het ook was, het was wel een moeilijk ritje. De klimmetjes waren als vanouds soepel en goed te goed doen. De wind maakt het vandaag enorm moeilijk want het kwam overal vandaan. Geen pijl op te trekken wanneer en uit welke hoek er een windvlaag kwam. Dat maakte het soms zo gevaarlijk omdat ik begon te slingeren en als ik de wind van voren had, dan kon ik niets anders doen dan even stil staan met de remmen vast. Naar Rijeka toe was er een onverwachte langere maar gelijkmatige kim zonder wind. In de stad besloot ik maar gelijk langs de fietsenmaker  te gaan om te kijken of hij capabel genoeg was om de fiets te repareren. Dat was hij gelukkig wel! Daarna een hostel ingedoken omdat er geen campings zijn en ’s avonds nog even rondgelopen. Morgen wordt mijn 2e rustdag en dan daarna…Slovenië!

Rijeka

Ik had gistermiddag al een sms gekregen dat mijn fiets gerepareerd was. Meteen na het ontbijt had ik hem opgehaald. Buiten het feit van de olie bijvullen, cranck probleem oplossen wat in Bosnië ontstond en de 2 gebroken spaken was alleen dat er meerdere spaken verwrongen waren. Dat zorgde dus voor een los achterwiel. Voor mij is dit een teken dat ik mijn fiets goed heb onderhouden want buiten de spaken was er niets vreemds aan de hand. Verder heb ik niet zo veel gedaan vandaag. ’s Middags ben ik naar een rotsenstrand gegaan met de bus en heb ik et de voeten in de zee mijn gedachten laten gaan. Bij terugkomst net als gisteren heel diep geslapen voor ruim een uur. Ik weet niet hoe het komt, maar ik slaap zo apart de laatste weken. Uiterlijk 22.00 uur ben ik zo moe dat ik in slaap val tot ’s ochtends vroeg en dan ’s middags of na het fietsen nog een uur slapen. Heel apart maar het is niet anders, want slapen betekent herstellen.