Rende - Tainan
23 december 2013 - Songshan District, Taiwan
Rende – Tainan 35.63 km
1.59.25 tijd
Vanochtend ben ik rond 9.30 mijn hotel uitgestapt. De McDonald’s voor een ontbijt zat recht tegenover en ik vond dat ik wel een vet ontbijtje wel had verdiend na het fietsen van gisteren. Aangezien dat er toch behoorlijk heeft ingehakt. Ik was opzoek naar weg nummer 1 want die leidde mij direct naar Tainan. Het dorp waarin ik mij bevond was een dorp met directe aansluiting op weg nummer 1 dus die weg had ik snel gevonden. Toen ik onderweg was naar Tainan in rustige toestand, want ik had geen haast. Het was maar 20 km rijden dus had tijd genoeg.
Vlak buiten Rende maakte een man op een scooter een gebaar dat ik moest stoppen, dus k stopte maar. De man kwam naast me staan en begon in hele blije toestand tegen mij aan te praten in het Chinees. Ik zei nog dat ik hem niet kon verstaan maar hij bleef maar doorgaan. Het valt me steeds meer op hoe vrolijk en eervol deze mensen het vinden dat jij als blonde Europese jongen naar het land toegaat waar zij verblijven. Ik kon hem dus niet verstaan maar begreep dus wel dat hij het zeer bijzonder vond. Ik zei ook maar Tainan want ik dacht dat dat het beste antwoord was. Uiteindelijk gaf hij me 2 flesjes water en vervolgens was hij aangereden. Ik kan ook geen ‘nee’ zeggen en dat zou ook niet gepast zijn.
Het is nu kwart voor 11 en ik zou nog 18km moeten dus als ik aankom in Tainan dan kan ik gelijk even douchen en nog een deel van de stad zien. Maar toen ik aankwam in Tainan was het hotel niet zo snel gevonden. De temperatuur was ook behoorlijk hoog opgelopen en er was lichte frustatie omdat mijn gps mij door alle kleine straatjes liet rijden op weg naar het hotel. Uiteindelijk heb ik het hotel gevonden en heb ik ook gelijk kunnen douchen. Het plan was toen ik aankwam om het historisch museum te bezichtigen om te zien wat de Nederlanders hier in Taiwan hebben aangericht.
Toen ik na het douchen het historisch museum en Fort Zeelandia wilde bezichten, had ik al wat foto’s gemaakt uit me boek omdat ik al voorbereid was dat de mensen daar mij niet zouden begrijpen. En dat bleek dus ook zo te zijn. Ik stond bij een taxichauffeur en liet mijn foto zien van Fort Zeelandia. De chauffeur die kende het niet en na een paar mensen erbij halen kwam er iemand die het kende. Hij vertelde de chauffeur waar hij naar toe moest rijden. Dus eindelijk kwam ik alsnog op plaats van bestemming.
Het fort zelf bestaat al ruim 400 jaar. Alles is helaas herbouwd door de Japanners in 1800+. Maar als Nederlander lopen door een vesting lopen die door de Nederlanders is gemaakt en dan ook er pas ook echt achter komt wat de Nederlanders hier hebben gedaan in de geschiedenis van Taiwan. Dat is best wel indrukwekkend. Zo hebben wij bijvoorbeeld gezorgd dat de huizen die hedendaags overal gebouwd worden, daar op die manier ook gebouwd worden. En met een schitterend uitzicht over de stad is het echt de moeite waard om Fort Zeelandia te bezichtigen. Vanuit de uitkijktoren zag ik ook een echte hollandse molen staan dus dat werd mijn volgende bestemming.
In eerste instantie leek het niet zo ver weg te liggen vanuit Fort Zeelandia maar toen ik aan het lopen was door een temperatuur van 35 graden met een felle zon, was het toch best wel een eindje lopen.
Toen ik daar aankwam bleek het een koffiemuseum te zijn, nu ben ik al niet echt geïnteresseerd in koffie dus ik had ook niet de behoefte om te betalen voor een koffiemuseum. Maar de molen die er stond vond ik ook wel heel apart.
Ik ben vervolgens terug gelopen naar Fort Zeelandia om eten te zoeken en daarna een taxi te scoren. In de taxi moest ik doormiddel van mijn gps de route terug leiden naar het hotel. Dat was ook gelukt . Terug in het hotel aangekomen vroeg ik de attente en zeer aardige receptioniste of er een zwembad in de buurt was. De receptioniste vertelde mij dat er 2 zwembaden waren, 1 gemeentelijke en 1 van een school. Ik had besloten om naar de gemeentelijke te gaan, en van buitenaf leek dat ook een goede keus. Aan de buitenkant zag ik al een glijbaan staan dus ik had het gevoel dat ik een goede keus had gemaakt. Eenmaal het gebouw binnen gelopen vielen 2 dingen op: iedereen had een badmuts op en een strakke zwembroek aan. Ik heb deze ook moeten kopen. In het zwembad was er niet heel veel aan. Een groot bad, een bubbelbad en een watervalletje . Dat was het zo’n beetje . In het grote bad zat zo veel chloor dat ik niet met mijn hoofd onder water kon of het deed al pijn aan mijn ogen. Nu zwem ik eigenlijk altijd met ogen open onderwater maar dat ging daar echt niet. En zelfs met ogen dicht ging het niet. Ik heb toen ook een zwemles gekeken voor kleine kinderen. En dat blijft toch wel heel erg leuk om te zien, ook met de gedachten hoe klein ik was toen ik zwemles kreeg.
Terug naar huis wilde ik nog even eten en ik had al snel mijn etenskraampje gevonden op de hoek van de straat. Er waren in de buurt ook allemaal Indische, Franse, Koreaanse restaurants. Maar ik wilde dus persé bij dat tentje op de hoek. Toen ik klaar was met eten wilde ik terug naar mijn kamer fietsen maar ik was beetje verdwaald geraakt. Met het geluk dat ik mijn gps bij had. In de kamer ben ik op bed blijven liggen en begon het ’s avonds te onweren wat toch ook wel weer indrukwekkend is. En met het oog op morgen ben ik redelijk op tijd gaan slapen.
