Fonggang - Rende

Fonggang - Rende                                                                       87,06 km

                                                                                                 4,25,39 tijd

Vanochtend rond een uur of 9 was ik wakker geworden na een lekkere nacht slapen. En omdat mijn bed zo lekker lag, bleef ik liggen tot 10 uur. Ik was me aan het bedenken wat ik wilde gaan doen vandaag. Want ik wilde pas ’s avonds richting Tainan rijden. En opeens schoot mij te binnen dat er een soort aquarium museum achtig iets was. Ik was daar gisteren voorbij gereden en wist ook dat dat op zo’n 15km afstand lag van Fonggang. Om 10 uur ben ik uit me bed gegaan en heel erg rustig aangekleed en naar het aquarium gereden. Het was al zoals elke dag weer mooi weer en behoorlijk warm al ’s ochtends.

Ik kwam daar aan alleen natuurlijk was het de 2e ingang in plaats van de eerste, de eerste bleek voor leveranciers ofzo te zijn volgens mij. De 2e ingang was voor de bezoekers. Ik kwam binnen en er waren 2 pleinen achter elkaar met walvisbeelden of dolfijnen waar dan water uit spoot en waar de kinderen volop plezier van beleefden. Achter het 2e plein was de ingang van het gebouw zelf. De hal was opgesplitst in een aantal ingangen met ook verschillende zeedieren per catagorie.

Het was een aflopende gang naar beneden in een tube. De vissen, roggen en haaitjes zwommen over je heen. Vooral de roggen zijn zeer indrukwekkend. Als een vliegend tapijt glijden zij door het water. En zo was er in elke tube weer een andere opzet, zoals bijvoorbeeld een gezonken piratenschip. Want niet alle vissen houden van open water. Zo was er in elke gang een nieuwe blik op andere vissen. In een andere buis waar het heel erg druk was, zat iedereen vol spanning te kijken naar het lege water. En opeens….vlogen 2 dolfijnsoorten door het water en maakten allemaal leuke bewegingen. Waarop iedereen in het publiek ‘oohhh’ riep. Al met al was het een leuke ochtend. Ik had toch wel iets meer gehoopt te zien van de zeedieren of geschiedenis.

De temperatuur was ’s middags alweer ruim boven de 30 graden met een felle zon. Er hangen wel wat wolken verderop maar omdat die niet de bergen overkomen is het zeer aangenaam weer.  Eenmaal terug gereden kwam ik aan bij mijn motel. Ik was de deur nog niet binnen en de telefoon in mijn kamer ging. Een boze vrouw hing aan de lijn en ik kon niet veel verstaan wat zij brabbelde, het enige wat ik kon verstaan was ’11 o’clock’. Bleek dus dat ik ’s ochtends om 11 uur had moeten vertrekken. Natuurlijk wist ik wel dat je altijd ’s ochtends vroeg de kamer moet verlaten maar in mijn geval lukte het mij om pas om half 4 te kamer uit te gaan. En na een aantal keer excuses maken bij die mevrouw was het alweer goed.

Maar half 4 was nog steeds te vroeg om te gaan rijden. Dus ik ben letterlijk naast mijn kamer gaan zitten in de schaduw met wat eten en drinken. Nog een beetje geslapen en aan me fietstassen gerommeld. Toen ik aan wilde rijden om half 6 was een bouwvakker hard aan het roepen naar me en maakte allemaal wilde gebaren. Mijn eerste reactie was naar beneden kijken of er iets mis was met mijn fiets of mijn tassen. Het bleek achteraf zo te zijn dat de mevrouw van het motel mijn pet terug wilde geven aan mij, die ik daar min of meer bewust had laten liggen.

Toen ik naar beneden keek zag ik direct dat mijn voorband wat zachter was dan normaal. Dus ik ben teruggereden, petje opgehaald en op dezelfde plek waar ik zat, weer gaan zitten om te kijken naar mijn voorband. Ik ben achteraf ook heel erg dankbaar dat zij hebben geroepen want er bleek wel degelijk een gaatje te zijn in mijn voorband. Na alles weer losgekoppeld te hebben, heb ik mijn band geplakt en mijn ketting gesmeerd.  Mijn band plakken heb ik zo rustig gedaan als kon. Want hoe langer ik erover deed, hoe later ik kan vertrekken en hoe koeler het is. Ondanks dat ik aan de late kant vertrok, heb ik een prachtige zonsondergang gezien op zee. Helaas kwam er bewolking voor waardoor het laatste deel van de zonsondergang niet meer te zien was. En toen werd het ook heel snel donker.

Al snel had ik ook me eten gevonden want eten is zeer belangrijk heb ik gemerkt. Na het eten ben ik weer verder gereden in het donker. Pas na het eten kon ik mijn ritme pas vinden en ging het ook behoorlijk goed. Vlakvoor Kaohsiung kwam er een jongen op eens cooter naast mij rijden en begon tegen me aan te praten. Hij was leek wel in extase omdat ik daar als blonde jonge europeaan aan het fietsen was. Helemaal vereerd gaf hij mij een flesje water die hij net had gekocht. Hij maakte van mij nog een foto en ik denk dat hij helemaal zielsgelukkig thuis was gekomen met wat hij had meegemaakt. Er worden wel meer foto’s gemaakt van mij of dat mensen een duim opsteken of een handje. Sommige mensen kunnen dat heel erg als storend ervaren maar ik niet, ik vind het ontzettend leuk en wil graag die mensen even verblijden.

Tainan bleek helaas echter net te ver voor mijn gevoel. Ik dacht dat ik nog zo’n 50km zou moeten rijden. Ik heb vandaag een dikke 117km in totaal gereden inclusief vanochtend dus dan zou 50km erbij echt te veel zijn. Ik ben dan ook maar een hotelletje ingedoken ’s avonds. Het avondfietsen ga ik zeker onthouden want het is zoveel prettiger omdat het koeler is, maar aan de andere kant moet je wel op de grote weg blijven want als je van de weg afgaat dan loop je kans om honden tegen het lijf te lopen. Nu ook maakte een hond weer aanstalte om achter mij aan te rennen, waarschijnlijk omdat hij vond dat ik in zijn territorium was gekomen. En omdat ik een vreemd object ben voor ze. Maar het is gelukkig weer goed afgelopen en morgen ga ik door naar Tainan!