Linnei - Taichung
Linnei – Taichung 115.02 6.40.59
Ondanks het harde ‘matje’ en een kussen dat redelijk hard was, heb ik bijzonder goed geslapen. Misschien wel met in de wetenschap dat ik zoiets zocht wat ik echt een keer zou willen doen. Beetje primitief slapen namelijk. Ik ben om half 6 opgestaan wederom en om 6 uur wilde ik aanrijden. Echter kwam de mevrouw naar me toe en zij heeft mij koffie gegeven in een hartjesvormkopje en brood. Ik heb die ochtend droog brood zitten eten want beleg of boter hadden ze niet maar dat is niet erg. Ze wilde eigenlijk dat ik de hele broodzak mee zou nemen voor eten onderweg maar ik heb haar uitgelegd dat mijn tassen al te vol zitten en dat ik dat brood echt niet mee kan nemen. Gelukkig accepteerde ze dat wel. Van de man heb ik 3 eigen gekweekte bananen gekregen en toen heb ik mijn weg kunnen vervolgen naar Sun Moon Lake.
Zoals ik had verwacht ’s ochtends weinig tot geen bewolking en dat kwam goed uit want dan heb ik mooi uitzicht over Sun Moon Lake. De weg in het begin liep een beetje omhoog langs een riviertje. Met een hoogte van zo’n 220 meter maar niet heel erg steil of moeilijk. De temperatuur was wel weer behoorlijk warm maar met het mooie uitzicht over bergen van al 2000 tot 3000 meter was dat wel echt al de moeite waard. Vanaf een dorp ging de weg serieus omhoog. Ik had niet verwacht dat de weg zo erg omhoog zou gaan naar Sun Moon Lake, ik was daarover dus niet goed over geïnformeerd voor mezelf en ben naar een hoogte van zo’n 780 meter geklommen. De top was bereikt vlak voor het meer, dus naar het meer zelf was nog even afdalen. Het meer zelf was echt een plaatje, er vaarden allemaal boten over het meer waar toeristen in zaten. De bergen om het meer waren boven de 2000 meter en erg indrukwekkend ook weer. Een paar kilometer langs het meer gereden en toen afgeslagen naar Puli.
De weg naar Puli was makkelijk zoals ik al had verwacht want alles wat je omhoog gaat, ga je ook weer omlaag. Een lekkere afdaling waarin je toch makkelijk tegen de 60 per uur aan hebt gereden. Vanaf Puli was het de weg volgen op gegeven moment afslaan op weg 1 naar Taichung. Ik kwam door een dorpje heen waar ik Taichung zag aangegeven dus ben ik die weg meteen op gedraaid. De weg ging eerst wat omhoog en omlaag van het riviertje af. Dus ik had al het idee dat er iets niet klopte maar dit was toch wel degelijk een weg naar Taichung met nog maar 25km te gaan. Nadat de weg een beetje omhoog en omlaag ging, ging de weg nu echt serieus omhoog. De klim was toch echt begonnen zonder te weten dat er een klim was of hoe lang en hoe hoog. Ik ben op een hoogte van een 600 meter even gaan zitten omdat ik de berg niet meer aan kon fietsend. Vervolgens ben ik verder gaan lopen naar de top zonder te weten hoe ver het nog was. De bergen zijn heel erg bebost en daardoor is het onduidelijk om te zien waar de weg heen loopt of waar de top is. Er kwam een jongen langs rijden op een scooter en vroeg of hij ergens mee kon helpen. Ik zei dat het gewoon te steil was voor me en dat verder alles goed ging. Hij vroeg of hij iets van bagage mee kon nemen maar dat hoefde niet, wel vroeg ik of hij wist hoever het nog was naar de top. Hij wist het niet zeker en wenste me succes. Even later kwam hij terug rijden en zei dat de top nog zo’n 800 meter was, dus dat is echt positief.
Op de top ben ik weer op de fiets gesprongen, even leek het erop alsof ik kramp kreeg dus ik moest mijn benen laten uitrusten op de weg naar beneden. Helaas was de afdaling kort want ik ben 3 keer van de fiets af moeten gaan omdat de weg weer behoorlijk steil ook weer omhoog liep. De stukken afdaling waren ook gevaarlijk en moeilijk. Zodra ik de remmen even los liet, schoot de snelheid naar de 50 km/pu maar dan moest je vrij snel weer op de remmen omdat er weer een bocht aan kwam. Veel haarspeld bochten daarin verwerkt en veel onoverzichtelijke bochten. Ook stonden er allemaal paaltjes op het midden van de weg, dat was wel een aantal keer bijna fout gegaan maar door wat acrobatische bewegingen kon ik de paaltjes ontwijken. Maar uiteindelijk ben ik goed en heel beneden gekomen, en de benen waren weer uitgerust genoeg om weer mee te trappen toen het minder steil was.
In Taiping begon het ook nog heel hard te regenen. In Taiping ben ik ook nog gestopt voor wat te drinken omdat het drinken op de weg naar boven ook op was geraakt. De weg naar Taichung verder liep licht naar beneden dus ik was er redelijk snel. En een hotel was ook snel gevonden. In het hotel heb ik alleen maar uitgerust en de rit van vandaag geëvalueerd.
