Bosnië-Herzegovina

22 mei 2016 - Banja Luka, Bosnië en Herzegovina

Šabac - Priboj

Omdat het gisteren zo’n zware dag was, vreesde ik voor het ergste vandaag. Ik wist dat de bergen gaan komen en dat het wederom warm zou worden. Bovendien is dit de laatste dag in Servië. 2 van de 3 waren zoals verwacht: het werd warm en ik reed vandaag ook Bosnië-Herzegovina in. De eerste van de 3 klopte deels, het eerste deel ging zo’n 40km op standje rustig en soepel. 20kmp/u en niet te veel energie verspillen in deze hitte. Want heet was het zeker te noemen. In de verte doemde de eerste bergen op en de zenuwen begonnen te komen want vanaf hier tot aan de kust in Kroatië zit ik in de bergen. Ik voelde me veel beter dan gisteren na dezelfde afstand en zowaar liep ook deze weg stiekem omhoog langs een riviertje. Even een heerlijke afkoeling gehad in de rivier en toen weer door. Ik heb het gevoel dat dit Slowaakse praktijken zijn en dat zou iets positiefs zijn. Ook de slaapplek had ik zo gevonden en een oudere man die Duits sprak zei dat het legaal was om langs de rivier te slapen. Al met al kan mijn avond niet meer kapot na mijn zelfgemaakte douche.

Priboj - Doboj

Ik word altijd rond half 7 / 7 uur even wakker, maar vandaag stond ik ook een uu eerder op dan normaal. De weg die gisteren al omhoog liep, was de aanzet voor 10km klimmen. De laatste km was 7% a 8% en in deze warmte was dat  al wel pittig. Ik wist niet hoe warm het was maar achteraf bleek het 38 graden te zijn! De afdaling was licht technisch (wat bochten) maar met max van 54 kmp/u was het een leuke afdaling naar Tuzla. Ik heb helaas niet veel van het landschap meegekregen. De weg van Tuzla naar Doboj zou langs een rivier lopen. Alle rivieren lopen naar de Sava en dat is makkelijk om te weten. Ik ben heel vaak gestopt om te drinken of water over me heen te gooien. Ik heb zelfs een Nederlands sprekende Bosniër ontmoet en even later stonden er 5 man om mij heen. Ik was bevangen door de hitte maar gelukkig kon ik door. Door de hitte heb ik zo zwaar afgezien vandaag waardoor ik weinig van de omgeving heb gezien. Ik snap nog steeds niet hoe ik de laatste 25km heb door kunnen rijden en morgen wordt het alleen maar erger qua landschap met dezelfde temperaturen.

Doboj – Banja Luka

Ik had gerekend op een hele zware dag. Hitte en bergen had ik verwacht dus besloot ik 2 uur eerder aan te rijden dan normaal (c.a. 10 uur). Achteraf blijkt dit een meesterlijke zet te zijn geweest. Om een uurtje of 11 begon het weer echt warm te worden en toen had ik al 50km erop zitten. Na 36km begon de weg omhoog te lopen en pas na 12km was ik boven. Tot nu toe heeft geen andere berg mij zoveel pijn gedaan als deze. In de afdaling wat met max. 60 kmp/u ging, kon ik eigenlijk heel relax om mij heen kijken. Eenmaal beneden bleef het plan om 90km te rijden aanhouden of ging ik door naar Banja Luka? Het is echt onverklaarbaar maar ik voelde me heel goed en ik had nu weinig last van de hoge temperatuur. Tijdens de lunch was ik weer een trekpleister voor de lokale bevolking. Een man die beetje Duits sprak, een kudde scholieren dat kwam kijken en een winkelier dat mij een gratis drankje gas. Soms is het best vervelend want rustig zitten kan je niet,  altijd die aandacht. Uiteindelijk had ik besloten om door te rijden naar Banja Luka langs een klein riviertje, een prachtig plekje!

Banja Luka - Rudice

Het zou op papier de makkelijkste rit zijn van de week. Geen bergen en wat lagere temperatuur, dat klopte ook alleen ging het moeizaam vandaag. Vooral de eerste 30km liep het niet. De temperatuur was wel wat lager maar nog steeds behoorlijk heet te noemen. Heel de dag stralend weer gehad terwijl er regen voorspeld was. Het eerste uur ging ook maar met 17,5 kmp/u gemiddeld ten opzichte van 20 normaal. Er waren een hoop heuvels, niet steil maar lang genoeg om de pijn in de benen van gisteren weer te voelen. Gelukkig kon ik de vermoeidheid en pijn uitschakelen. Weliswaar gaat het dan op de automatische piloot maar het tempo komt er dan meer in en het gaat ook wat vlotter. In Prijedor nog een lange lunch gehad en toen doorgereden naar Novi Grad. Ik hoopte in de stad een camping te vinden maar het was er nog 10km buiten. De camping is failliet gegaan maar gelukkig mocht ik een nachtje blijven. ’s Avonds ben ik nog weer de Una (riviertje) ingesprongen en dan goed herstellen voor de zware ritten komende dagen.

Rudice - Bihać

Het was een hele zware nacht, om 1 uur ging het zoals verwacht los met harde regen en onweer. Dat was nog het minst erge want ondanks dat mijjn tent redelijk waterproof is, kwam het ’s nachts via de randen van de tent binnen. Alweer een waterballet en ook ’s ochtends bij het inpakken miezerde het. Ik was van plan om Kroatië binnen te rijden en dan maar kijken hoe ver ik kwam. Het zwaartepunt zou op het eind van de dag liggen maar daarvoor was de weg langs de Una een werkelijke droomweg. Slingerend tussen de rotswanden en de heldere, kraakblauwe rivier. Ook was het geen moeilijke weg  want het liep misschien een beetje omhoog maar nauwelijks voelbaar. In het eerste echte plaatsje wat ik tegenkwam merkte dat mijn cranck, jawel…weer de cranck los zat. Zodanig dat ik langzamer ben gaan rijden en in Bihac een fietsenmaker nodig had. Het duurde zo lang om dit probleem op te lossen dat ik besloot in Bihac te overnachten en de cranck? Hij is gemaakt met behoorlijke inprovisatie en lompheid waardoor ik de kettingkast los mee moet nemen in de tassen. Voor nu is het probleem gemaakt alleen in Italië moet straks echt alles weer gaan kloppen en goed werken!